Ganito pala ang pakiramdam ng ahas.
KALOKAH!
Being the freakin' regine, it's different. It gave me a new outlook to life. It was a learning and worthwhile experience.
Di pa ko nakaranas nang masulutan ng iniibig. Sa bathhouse, naranasan ko nang masulutan ng booking. Nasa harap ko na yung borta, may lumapit lang na mas maganda sa akin, naging hangin na. Masakit. Nakakapanghinayang. Pero ang mas malungkot, kung nabooking mo sya at di rin pala exciting yung sex nyo. Nadilaan mo nga sya pero hindi mo nasubo. Frustrating. So, alam ko ang feeling ng nasulutan.
Di pa ko nakaranas nang masulutan ng iniibig. At kung mangyari sa akin yun, sana buong puso kong tanggapin yung katotohanan na hindi kami para sa isa't isa. I remember my ex told me, nung kami pa, na sa dami ng pumormang lalaki sa kanya, mga magagandang lalaki talaga, pinili nyang manatili sa tabi ko. Ganda ko lang, di ba? Ang punto ko lang, kaibigan, eh kung uukol yan, bubukol yan. Kung kayo'y para sa isa't isa, kahit anong pang-aahas ang gawin ng ibang tao, hindi kayo malalayo. Ibig ding sabihin nyan, nasa sa tao yan kung bibigay sya sa tukso.
Pero di ko sinamantala ang kahinaan ng tao sa akin. Gusto kong ilahad ang buong storya kung paano ako nakipagkaibigan sa kaibigan ng aking kaibigan, at kung paano naging masalimuot ang takbo ng mga pangyayari. Pero iiwan ko iyon sa amin na lang. Sa tingin ng nasaktan, sinaktan ko sya para sa pansarili kong kaligayahan. Magmumukha lang akong defensive.
Sa tingin ng madla, ako ang nagkasala. Kung ito ma'y idadaan sa paglilitis, sa korte, malakas ang argumento ko.
Kasi kung guilty ang puso ko sa salang pagtatraydor, bakit ang saya ko at nagagawa kong magpost ng mga nakakaumay na statuses sa facebook? Bakit nakangiti ako sa paggising sa umaga? Bakit ang saya-saya ko pag kasama ko sya? At bakit hindi ako nagdalamhati sa isang lumisang kaibigan?
It's either I have a callous conscience or a clear one. I am pretty sure (hindi sa pagbubuhat ng sariling bangko), na hindi unscrupulous ang konsensya ko.
I told
rowell that people will never understand what I did. I will only be judged and condemned for what is apparently snatching somebody else's prospects. Not catch, but prospects.
Bakit hindi ako guilty? Sincere yung intention kong makipagkaibigan dun sa guy eh. Ang tanging guilty lang ako eh yung maling approach para kaibiganin sya.
Nakakaloka talaga; ang complicated kasi.
Despite the complications, the guy got close to me. He accepted me for being the slut that I am. I may be a slut, but I'm the best slut there is. Chos!!!
It's ok if ex-friend wishes to shut me out of his life. He said I already committed too many transgressions or misdemeanors. Bakit hindi ako nagsisising nawala sya? I guess there was not enough investment in our friendship. True, there were good memories. True, we had good times and bad. But what I couldn't believe was he'd sharply remember my faults, as if listing them in his mind, so that when the time comes, he'd use it to sling against me.
I read Rudeboy's comment in John Stan's
blog:
all you need is to give people enough rope. I guess I used my friend's all up. At ang pagpapakita nya ng ugaling di ko inaakalang ilalabas nya ay sapat nang rason para hindi na ko magmakaawa pang ibalik ang pagkakaibigan.
Sa lahat ng mga nangyari, natutunan kong mahirap unawain ang ahas.
Pero may mga ahas na may rason para gawin nila ang mga bagay na ginawa nila. Katanggap-tanggap man sa ibang tao o hindi, importante pa rin kung ano ang pinaniniwalaan nilang totoo at pinanghahawakang prinsipyo. Isa lang ang pwede mong gawin: panindigan ito o iwasan mong maging ganito. Kung tutuusin, mas magaan pa ang sitwasyon ko kesa sa dinaranas ng mga third party at querida. Wala kasing violence na naganap, pero sapat na emosyonal trauma ang naranasan ko para matuto nang husto sa sitwasyong ito.
For all it's worth, I felt regret at first, but I got very, very happy with my situation now. Major, major majorette na happy!